Countryfestival ( day 1) - Château de la Motte - Groot-Gelmen / Sint-Truiden, 30 augustus 2013

The Countryfestival, een gloednieuw festival  enkele kilometers ver van Sint-Truiden, de event heeft plaats in een van de prachtigste lokatie uit de streek, le Château de la Motte, destijds een neogotisch burcht, nu een brasserie en bed & breakfast!
Hoe geraak je daar?
Antwoord dankzij Google, zo'n dik uur rijden werd er vermeld,  dedju, welgeteld 101' 56" heb je moeten chaufferen ( en vloeken)!
Te laat natuurlijk, den eerste band was al bezig toen jij je bandje aan 't onthaal ging afhalen!
Anders alleen maar lof voor de organisatie: een mooi podium en perfekt geluid, sympatieke vrijwilligers, drank en eten, ook op het terras van de brasserie, een schitterend affiche en  laten we de dansende cowgirls met leuke benen niet vergeten!
Minpunt: veel te weinig volk!

Blue Grass Boogiemen
Vier veertigers uit Utrecht, zo serieus als Urbanus van Anus ( echte lolbroeken dus) die traditionele hillbilly/bluegrass spelen .
Bart van Strien ( Mandolin, Vocals), Arnold Lasseur (vocal / mandolin / fiddle) , Aart Schroevers (vocals / bass) Robert-Jan Kanis ( vocals / guitar) gebruiken one omni-directional microphone, bewerken klassiekers of voeren eigen nummers uit.
Terwijl je naar het podium wandelt spelen die kerels de laatste lijntjes van een koortsachtige bluegrass om daarna 'Down to the river' van Buck Owens te brengen.
Die gasten kennen hun vak, zoveel is duidelijk, ze mochten trouwens Chris Hillman begeleiden tijdens de Blue Highways festival in 2011.
Na een oud fiddle tune , is het de beurt aan 'I'll be there' een honky-tonk nummer van Ray Price, dan een heel traag liedje van Jimmy Martin, the king of bluegrass.
A murder waltz volgt  'Down in the Willow Garden', the mouth harp komt te voorschijn voor ' Lost John Boogie' van Wayne Raney.
The Louvin Brothers , nog zo'n typische bluegrass combo, ' Are you missing me'.
België, het volgende heet '  Whitehouse Blues', na 25 seconden spelen, leggen ze hun instrumenten neer om alle vier een fles verse vocht leeg te zuipen.
 La commedia dell'arte...
'Fox on the run' en een laatste bluegrass tune on the railroad track eindigen de set.

Bis
'Shenandoah Breakdown'- dan van Johnny Cash ' 'I Still Miss Someone' en de klassieker ' Roll In My Sweet Baby's Arms'.
Leve Holland en de bluegrass!

De tweede  groep is afkomstig uit Aalst, the Johnny Cash tribute band A Boy Named Johnny
Niet een man in black maar four men in black.
A  kinda twink, zonnebril op de neus: '  Hello, I'm Johnny Cash...'.
Reactie van Ida, 78, jaar die naast u staat... and I'm Rita Hayworth, jeannette...
Op de bühne, Vlammeste Lammes- Dimitri Van Cauwenberge- Pieter Vanassche en Koen Cardon, geen Johnny, geen Sue!
Hun repertoire: de bekendste stukken van de outlaw, met om te beginnen, het onvermijdelijke ' Folsom Prison Blues'.
De muzikanten trekken hun streng maar die Koen waant zich een superster, te veel naar Clouseau geluisterd zeker!
Tweede nummer, een geweldige 'Cocaine blues' gevolgd door 'Big River'.
Nog zo'n drie liedjes that won't go out of fashion: ' 'Get rhythm' - 'I got stripes'- 'Cry, cry, cry' om  dan zijn vrouw aan te kondigen... Ladies and gents, this is my wife, June Carter..
De getalenteerde Reina Rasti lijkt wel op June en kan een stukje zingen: 'Jackson' en 'Time's a wastin'.
Away she goes!
 'Walk the line' met tien op de dansvloer, de groep begint de volgende song maar Johnny/Koen loopt weg, na 6 à 7 pintjes zit hij met een pijnlijk drang tot plassen, een kastanjeboom biedt soelaas!
Na de gevoelige  'So Doggone Lonesome' komt June terug voor 'Ring of Fire'.
We krijgen nog een Dylan nummer 'It ain't me, baby' en de Yippee-ya-oh yippee-ya-je standard ' Ghost riders in the sky'.
Niet slecht maar geen sprake van enige uitbundigheid.

De organisatoren sturen ze weer het podium op en we horen  'Home of the blues', 'Cindy' a redemption song, met Reina ' Long Legged Guitar Pickin' Man ' en om te eindigen an alternative take van 'Folsom Prison Blues', met een bezoek van Elvis, 'That's alright mama'.

 The Claire Lynch Band
Female Vocalist of the Year awards and two Grammy nominations for Best Bluegrass Album (Claire)..
Haar discografie telt zo'n tiental platen en ze is zeker en vast geen groentje in de country/bluegrass wereld, in 1974 was ze samen met haar man, Larry Lynch, lid van The Front Porch String Band, ze heeft ook tal van songs gecomponeerd, gezongen door o.a.  Stephanie Davis of Kathy Mattea, haar solocarrière startte ze in the early nineties.
The Claire Lynch band klinkt het en die band is er eentje om u tegen te zeggen:  Matt Wingate, een virtuoos op gitaar (Valerie Smith,  The Lovell Sisters..) - Bryan McDowell op de  fiddle maar eigenlijk een  multi-instrumentist (  banjo, mandoline, gitaar..) en Mark Schatz, zwarte pet en contrabas (Linda Ronstadt- Emmylou - Bela Fleck - Tim O'Brien...) heten die gasten!
Ze beginnen met 'How many moons' ( op haar laatste CD 'Dear Sister').
Claire beschikt over een ideale stem om de country te zingen, denk aan de tederheid van Alison Krauss en de twang van Dolly Parton. 
Na dit heerlijk liedje komt 'Great day in the morning' met de sprankelend viool van Bryan.
Claire: sorry I don't speak Finnish... wij ook niet, lady... 
I'm really sorry, I meant Flemish, this is 'Once the teardrops start to  fall'!
 A country love ballad met knappe  mannelijke  vocal harmonies en een sublieme jazzy guitar.
  "If wishes were horses, beggars would ride"zegt het spreekwoord, het is ook een aanstekelijke  bluegrass tune.
Gospel time, 'Face to face', en dan een Bill Monroe cantus , 'My Florida sunshine'.
 'Katy Hill Reel' is an old fiddle tune, het gaat de zachte  'Doin' time' vooraf.
Flanders is so flat, let's have a trip to the Appalachian mountains, ' ' Widow's Weeds', met Mark op de four-string banjo.
Matt mag zingen, hij kiest voor 'She's too good for me' van Sting.
We mogen niet klagen, Claire Lynch's set is voldoende gevariëerd, nu volgt een swingnummer  ' Stranger Things Have Happened' en dan some cajun food, ' Thibodaux'.
Met  ' Highway' keren wij terug naar het country genre terwijl 'Paul and Peter walked' van Chris Stuart een Bijbels pad volgt.
De sentimentele 'Dear Sister' gaat over brieven daterend uit de Civil War, teruggevonden door een tante van Claire, nog zo'n merkwaardig countrysong.
We naderen de laatste etappe, een Barnum moment, de body percussion en tapdancing act van Mark tijdens 'Buttermilk road'.
Met 'Stay all night' à la Carolina Chocolate Drops loopt de set af!

Red Sky July
Geboren in 2009, twee madammen ( beiden blond), Shelly Poole, daughter of Brian Poole ( Tremeloes), ex Alisha's Attic, een solo album , 'Hard Time For The Dreamer', some songwriting for celebrities ( Massive Attack, Janet Jackson, Westlife...), niet slecht als stamboom ...en de verrukelijke  Charity Hair, model and singer ( The Ailerons, The Alice Band) plus een man, de geslepen gitarist, echtgenoot van smiling  Shelly, Ally McErlaine ( Texas, en ook a  guest appearance op 'Chatterton' van Bashung).
Hun self-titled debut,  'Red Sky July' dateert uit 2011, een tweede plaat zou binnenkort moeten verschijnen.
Genre: country/americana made in de UK.
Sterke punten: de perfekte samenzang  en de subtiele begeleiding op gitaar!
Zwakke punten: niet-bestaand!
De trio begint met ' Marry song' ( Band of Horses), Ally sliding, Shelly en Charity singing, some percussion voor Shelly, een akoestische gitaar voor de mannequin!
Smaakvol americana, Wunderbare Stimmen!
 ' Morning Song' even mooi als het werk van de maatjes van de Heer Cohen, the Webb Sisters.
  'Here then gone' zal op de nieuwe cd te horen zijn, weer zo'n nummer waar de close harmonies menige man  doen trillen.
'Already Gone', a country-inflected ballad en dan  another new one,' Run to the church'.
Na de eredienst komt de wapenstilstand, 'Ceasefire' , denk aan The Byrds die een rokje hebben aangetrokken.
Country ain't country if there isn't a  love song, het komt...  'Loving you's easy'.
Tuurlijk, wie zou niet verliefd worden op die mooie grieten!
 'Renegade' will be used for the soundtrack of some US movie, een ontroerend ballad.
Niemand zat verwonderd wanneer ze voor  een Gram Parsons kozen, ' Juanita', daarop volgt ' The happiest girl in the whole USA', dat a capella begint om daarna weer voor de countryroute te kiezen, niet zozeer de route van Tammy Wynette of Loretta Lynn maar  die van Linda Ronstadt, Emmylou Harris, Roseanne Cash, Allison Moorer, Tift Merritt of The Indigo Girls en Dixie Chicks!
 Folks, we need your help, some stomping and clapping, please... een woelige ' Evening Song'  .
Op de setlist stond nog '9 to 5', spijtig genoeg hebben wij de  Dolly Parton topper niet gehoord.
Niettemin heeft Red Sky July een sterke indruk gemaakt op de honderden toeschouwers die voor het podium kwamen staan!

't is 23 uur, te laat als je weet dat je nog bijna twee uur moet rijden om naar  het optreden van  ' Mad about Mountains', een nieuw projekt van Piet Pessemiers, te kijken.
Gegroet, Limburg!