Rob Hendrikse – A Good Day For The Blues
(
door John Maes ( Heyhoef- Backstage)
Ondanks de lastige coronatijd is singer songwriter Rob Hendrikse (aka Fixxxman) niet te stuiten in zijn muzikale en creatieve producties. Rob is ook druk met grafische vormgeving, tatoo ontwerpen, T-shirts en schrijven van tekstbundels. Zijn core business is toch waar zijn hart het meest ligt en dat is muziek maken. Tijdens festivals en in kroegen en zalen. Als solist, duo of trio en in allerlei andere combinaties met bevriende muzikanten uit zijn netwerk. En dat zijn er nogal wat!
Nog maar net in december kwam het album ‘Where The Road Takes Me’ uit, een album met eigen liedjes in diverse muziekstijlen. Niet lang daarna de release van het nummer ‘The Ballad of a Damned Man’. Rob liep al een tijdje rond met het idee voor een bluesalbum. Vriend Matt Pribojzski, de Hongaarse bluesharp virtuoos, beter bekend als Jumping Matt werd hiervoor benadert. Niet in een studio opgenomen maar ieder vanuit hun eigen huis. Uitwisseling via internet en dat werkte zo goed, dat besloten werd om meer nummers op deze manier op te nemen voor dit nieuwste album met de titel ‘A Good Day For The Blues’.
En ik mag zeggen het is wederom een hoogstandje geworden uit de stal van Rob en zijn muziekmaten. Paul Hobday (Wales) op gitaar en bas, Piet Tromp op bas, bekend van Rob Orlemans & Half Past Midnight, Alan Baxter op lead guitar, bekend van o.a. The Sick Pistons & Sin City Rebels, Francesco Daniel op zang, bekend van o.a. de tv show We Want More, Randy van der Elsen op bas, bekend van Tank en Vandenberg en uiteraard zijn vaste maatje Rob Orlemans op gitaar, bas en zang.
Rob’s tomeloze energie en inzet slaat over op zijn mede muzikanten en dat resulteert in dit prachtige album, wat niet alleen via de online media maar ook als fysieke CD wordt uitgebracht via het label Long Road Media. Toevallig ook in handen van Rob zelf. ‘A Good Day For The Blues’ is een muzikaal product geworden waar synergie, empathie en creativiteit in elkaar verstrengeld zijn geraakt. Als luisteraar voel je dat van alle kanten. De productie is weer zo warm en hartverscheurend neer gezet waardoor het een brok van genot wordt voor de luisteraar. Rob weet met zijn hese, donkere en sonore stem over heel het album een mystieke sfeer neer te zetten die je naar de keel grijpt en de nodige ‘goosebumps’ bezorgd.
Rob is in zijn songs een echte verhalenverteller en heeft net als Dylan of Cohen geen zangstem die geschikt is voor The Voice of Holland, maar hij weet je te pakken met de sfeer, teksten en een stem met sterke impact waardoor je helemaal mee leeft met zijn verhalen. Sommige nummers roepen associaties op bij Italiaanse westerns waar een met een rustige start naar een opwindende climax gewerkt wordt. Speciaal mag genoemd worden het nummer ‘Walk Down The Valley’ waar Francesco Daniel als het ware de vertel toon van Orson Wells neer zet in een hele aangename afwisseling met de zang van Rob. ‘A City or a Ghost Town’ had net zo goed op een album van Dire Straits of Chris Rea kunnen staan met gitaarsolo’s al la Snowy White of Mark Knopfler.
Heerlijk album als een soort combi tussen blues en americana. Voor meer info raadpleeg de website van Rob : https://www.hendriksemusic.nl
