Sofaï- Sarah Mc Quaid @ Toogenblik - 21 11 2008

Eerste winterse buien in Brussel en omgeving ,gepaard ,zoals altijd, met een chaotisch verkeer.
Minder volk in Haren ,maar 'les irréductibles' staan op post.
Luc kondigt een 'last minute act' als voorprogramma aan :uit Parijs is ze gekomen en ze wou hier voor een lekkere maaltijd spelen:SOFAÏ.
Ik had de madam gisteren in Etterbeek gezien (Bouche à Oreille) :hoe zou de bende van Toogenblik reageren op een act dat niet precies le genre de la maison is?
Wel,no problem ,de langbenige Sofaï deed het heel goed en werd getrakteerd op een warm applaus.Ze heeft charme en présence en ze kondigde haar nummers in 't Engels en in 't Frans aan en ook 'Dank oe wel' kwam er aan te pas.Toen ze zich verontschuldigde over haar gebrek aan kennis van de Vlaamse taal reageerde olijke Willy , Mr Mixman,heel gepast:'Vous parlez très bien le Belge...'.Hilariteit alom .Na 6 nummers te hebben gezongen mocht er nog een encore bij.Fier was ze :la prochaine fois Vorst Nationaal ,knipoogde ze.
Zelfde setlist als in de BOA ,ander volgorde :'Ici ou Ailleurs' 'Artistic Drought' (lyrics BJ Scott) 'Sweetest Illusion' (lyrics Sal Bernardi) 'Les 5 à 7' ...tu t'habilles tu remets ton armure d'homme marié .... na'une partie de jambes en l'air' tussen vijf en zeven 'Le pays des ex' 'les belles choses' teder en gevoelig en, als bisnummer 'J'attends' .
Merci la France ...Au suivant, zegt Jacques Brel ,'t is wel een suivante!

Sarah McQuaid

Een Spaanse vader en Amerikaanse moeder.Ze was maar een baby van 2 toen haar ouders naar Chicago vertrokken. She grew up in Al Capone's city maar een reismicrobe kroop in haar lijf .De zangeres/gitariste leefde in Ierland tussen 1994 en 2007.
Nu ze getrouwd is (two kids,thank you) leeft ze met manlief in Cornwall.
Twee Cd's staan op haar naam :1997 ' When two lovers meet' onlangs heruitgebracht en na een lange break ,in 2008 'I won't go home till morning' .Nog dit, ze schreef een boek (een handleiding) 'The Irish Dadgad guitar book'.In the UK toert ze in alle goeie folkclubs en bij onze Noorderburen is ze ook geliefd ,haar Nederlands is by the way heel goed.
First time in Toogenblik.
Ze begint met een sterk a capella nummer 'The Wagoner's Lad' an American traditional , dat ook op het repertoire van Bob Dylan of John Renbourn staat.
...Oh hard is the fortune of all womankind...een stem om van te trillen .June Tabor,Maddy Prior ,wijlen Sandy Denny ...in die lade moet je zoeken.'When a man's in love' G Capo 5 zegt de setlist die ze me gaf.Gitaar kan ze spelen.An Irish folktune (cf The Chieftains) a deep mature voice.
Eigen werk om te volgen ' Charlie's gone Home' ,ze schreef het terwijl ze met de afwas bezig was kijkend door het keukenraam,weemoedig en pakkend liedje .' Johnny Lad' a Scottish one ,die ze voor het eerst hoorde tijdens een Ierse folkfestival(met Duitse junk food: Schnitzels und sauerkraut...) in Philadelphia , haar versie gaat de jazzy kant op.
'Sprig of thyme' leerde ze van haar moeder ... In my garden grew plenty of thyme it would flourish day and night...maar dan kwam een jonge man en die heeft alles gepikt:smeerlap!
Weer zo'n traditioneel folknummer .
'Ode to Bille Jo' 1967 Bobbie Gentry .Zo mooi, om van te huilen.... Alleen de clic clacs van het toestel van Marc( huisfotograaf) storen de plechtige sfeer.Een kinderlied in 't Spaans ' Ya se Murio El Burro' (the donkey is dead) ,God heeft de ezel uit zijn lijden verlost .Spaanse kinderen hebben een zekere zin voor de drama .
Back to the States ,an Appalachian song 'In the pines' we zijn zo braaf om de chorus mee te zingen ,alhoewel Sarah niet zo stoer is als Leadbelly die de traditional ook zong .It goes :In the pines ,in the pines where the sun never shines I shivered where the cold winds blow ...en het sneeuwt in Haren ,maar geen pines te zien.
Set 1 eindigt met 'When two lovers meet' ,een Ierse ballad also known as 'The Banks of the Lee' een reis in de mistige Moorlands .Een fluwelen stem en sober gitaarwerk .

Set 2
'The chickens they are crowing'eerste nummer van haar laatste CD, a song which is usually played on the banjo.We blijven in de kiekenkot,we zijn toch kiekenfretters ... voor 'Shady Grove /Cluck old hen' a bluesy instrumental,als guitarplayer moet ze niemand onderdoen.
'Wondrous love' geleerd van Jean Ritchie (American Folk Tales & Songs),a Gaelic psalm,een diep lofzang to the Lord , a capella gezongen. Een verhaaltje ,voor de Cd werd haar versie in one take opgenomen in de huisstudio's(Dublin) van Trevor Hutchinson (bassplayer bij The Waterboys).Eigen werk ' 'Only an emotion' waarin ze de recht claimt om droevig te zijn .
'It never entered my mind' Richard Rodgers & Lorenz Hart ,de koningen van de 'musicals' en all time favorites voor de cabaretiers .Een poppy nummer met jazzy invloeden.
'The Holy Ground' bekend van The Clancy Brothers ,the Dubliners maar ook Pete Seeger of Mary BlacK.
Weer moeten wij meewerken aan haar light versie ..You're the girl that I adore And still I live in the hope to see the Holy Ground once more...Graag gedaan,maske .Isn't Toogenblik the Holy Ground?
Om te eindigen een gepaste titel ' The last song' over het klein meisje dat terwijl ze al lang moest slapen (deur op een kier) nog naar haar moeders' gitaar en lieke luistert .Later wordt het kindje zelf moeder and the story repeats itself. Singing songs before bedtime bestaat dat nog in onze harde technologische wereld?
Astonishing voice!
Uitbundig applaus en ze komt terug voor une triple Westmalle ...
'The Parting Glass' een derde a capella parel van de avond.
Ik heb de volgende al maanden niet meer gezongen glimlacht ze :'Mr Bojangles' 1968 Jerry Jeff Walker ,een hit voor The Nitty Gritty Dirt Band en gezongen door David Bromberg ,Nina Simone,Bob Dylan ,Harry Nilsson,John Denver ...noem maar op...
Om van te likken ..en pour finir en beauté 'Tangled up in blue' Mr Bob Dylan .A punchy version die we allemaal meezingen.
Weer een geslaagd avond bij Luc & co.
Een kijkje op mijn uurwerk ,djuu..... 'tis al middernacht voorbij ,a last one for the road en een babbeltje met de vriendelijke Sarah en dan richting echtelijk bed !